Wielka to była chwila, bo powiększyła się szkolna rodzina. Z grzeczniutkim ukłonem, z uśmiechem radości powitali zebranych gości! Zaśpiewali, zatańczyli ładnie i bardzo dobrze wypadli! Pierwszoklasiści zdali egzamin celująco.

I choć niewiele mieli czasu na przygotowania, gromkie zbierali brawa. A świadkami wydarzenia była nie tylko pierwszaków rodzina. Nie brakło specjalnych gości, ku naszej radości. Na widowni zasiedli starsi koledzy i koleżanek kilka. Miejsce honorowe konsul zajął, również honorowy – Øystein Elgan. I doniosła to była chwila, gdy ołówkiem dziecięce ramiona wskazywał. A potem były zdjęcia i prezentów kilka. Na stole czekały słodkie niespodzianki i jeszcze słodsze krasnale. Dziecięce buzie uśmiechnięte to dar największy dla nauczyciela – wychowawcy. Radością z tego, co widzieliśmy chcemy się podzielić, więc zdjęć dołączamy kilka.